“Ik heb weleens een tekst van jou in een schoolkrant zien staan, dus ga jij maar naar de open dag van de School voor de Journalistiek.” Aldus een decaan in 6 VWO als antwoord op mijn wanhopige vraag. Via de afstudeerrichting Voorlichting & PR begon ik mijn loopbaan bij een Friese gemeente als studentikoze jongeling met mooie stropdassen, pionierend als medewerker pr en promotie. Werkzaamheden: regelen, spin-in-het-webben, schrijven, projecten leiden, adviseren, ballonvaren en nog veel meer. En klussen uitbesteden aan het reclamebureau, waar ik wel wilde werken als copywriter. Eerst werd ik adviseur communicatie bij een bureau in de mooie stad Groningen. Na een jaar greep ik mijn kans: ik werd copywriter bij een heus reclamebureau. Een geweldige ervaring dat alle collega’s mijn kantoortje binnenliepen met een vraag en ik ze blij kon maken met een tekst als antwoord. Nóg blijer werd ik van de volgende stap: werken bij het toenmalig meest succesvolle bureau van het Noorden. Naast veel lol ook keihard werken in weekenden en zelfs op tweede kerstdag. Hier werd professionele reclame bedreven! Na een paar jaar diende zich daar een nieuwe uitdaging aan: websites. Teammaat Robert heeft mij geïnspireerd met zijn enorme ervaring en uitgesproken mening. Gedurende een jaar kwam iedere site die het bureau bouwde uit ons hok. Al snel na een bijltjesdag diende de eerste klant zich aan bij mij als zzp’er avant la lettre – dat heette toen freelancer. Om serieuzer over te komen dan slechts een zolderkamerschrijver koos ik voor de bedrijfsnaam: Een Zaak Van Communicatie, lekker tegen vele goedbedoelde adviezen in. Het in tien jaar opgebouwde netwerk leverde snel veel werk op. Van enkel teksten tot complete communicatieplannen en huisstijlen, alleen of in samenwerking met vormgevers, sitebouwers, dtp’ers, fotografen en andere tekstschrijvers. Veel voor VosLibert (nu Junction) gewerkt, veel vaste klanten & klussen. Met veel plezier werk ik sinds 2001 voor mezelf. Nee, niet voor mezelf, ik werk voor klanten, voor mensen die ik help met hun communicatievraagstukken.
Hoewel per opdracht en medium de schrijfstijl kan variëren, zijn mijn teksten doorgaans wel herkenbaar. Ik schrijf zonder pretenties. Voordat het begrip was uitgevonden, neigde ik al naar Jip-en-Janneketaal, zonder dat het kinderachtig wordt voor de zakelijke lezer. Ik schrijf voor zowel beleggers als bewoners van een sociaal zwakke wijk in ’mijn’ stijl.
In de reclame heb ik geleerd dat dat wat lekker bekt, verkoopt. En/maar dat het idee erachter belangrijk is; het is méér dan roeptoeteren. En dat er meer stijlen zijn dan Standaardnederlands. Ook heb ik daar geleerd hoe prettig én gewenst het is als vorm en tekst hecht samenwerken. Beiden zijn een zaak van communicatie. (Over het kopje: weet je nog, de controversiële reclames van Benetton?)
Lorem Ik geef mezelf een stempel: ’tegenstellist’. Zo ben ik bijvoorbeeld beelddenker, maar ook tekstschrijver. Chaotisch sneldenker en de rust zelve. Creatief pragmaticus. Ervaren ouwe rot maar nog steeds enthousiast over iedere nieuwe opdracht. Ik ben Jeroen Tollenaar.
De samenwerking loopt niet soepel. Er is iets in het team, maar wat??? De sfeer is niet goed. Het team gaat niet mee met mijn plannen. Een teamlid vliegt uit de bocht.
De onderlinge verhoudingen raken ernstig verstoord. Je verliest je positie. Medewerkers praten niet met jou, maar over jou. De klanten gaan het merken. Het ziekteverzuim stijgt.
Een team dat goed samenwerkt en doelen haalt. De door jou uitgezette koers wordt gedragen. Teamleden staan open voor feedback. Medewerkers begrijpen jou en vertalen dat ook naar gedrag.
De sfeer is zo gespannen. Ik voel dat er iets is, maar het lukt niet om het met elkaar te bespreken. We botsen regelmatig met elkaar en het lukt maar niet om daar iets in te veranderen. Er wordt niet naar mij geluisterd, alsof ze me niet horen. Ze houden zich niet aan de afspraken. Het lijkt wel of ieder zijn eigen gang gaat.
De spanningen nemen toe. Thuis voelt niet meer als ‘thuiskomen’. Ik hen doodop, heb geen energie meer; ik word er zelfs ziek van. Ik lig tot diep in de nacht wakker, te piekeren. We groeien uit elkaar. We communiceren alleen maar praktische zaken via WhatsApp.
Een fijn gezinsleven, zonder onderlinge spanningen. Dat elk gezinslid goed in zijn vel zit. Een plezierige manier van omgaan met elkaar. Dat elk gezinslid op zijn authentieke manier een positieve bijdrage levert. Dat je op met elkaar in gesprek kunt gaan. En dat ieder zich houdt aan de gemaakte afspraken.